به گزارش روابط عمومی شرکت خدمات حمایتی کشاورزی استان گیلان،
گیاه چای بیش از هر محصول دیگر به کوددهی از جمله کود اوره به دلیل برداشت مداوم از برگ‌های سبز (غنچه‌ها به همراه دو برگ) وابسته است.به طور معمول کود نیتروژنی که در باغ‌های چای استفاده می‌شود از نوع اوره با ۴۶ درصد نیتروژن می‌باشد. این نیاز به کود نیتروژنی، وابسته به وضعیت باغ، عملکرد بوته، نوع آبیاری، هرس و حتی افات و بیماری‌ها است.
هرچه باغ‌ها از نظر اسکلت و هرس و آبیاری وضعیت بهتری داشته باشند به همان اندازه عملکرد بیشتر و نیاز به کود اوره بیشتری خواهند داشت،تحقیقات انجام شده در پژوهشکده چای نشان داد که به ازای هر تن برگ سبز استحصالی از باغ چای حدود ۵۰ کیلوگرم کود اوره مورد نیاز است؛ بنابراین نیاز کودی باغ‌ها با آبیاری بیشتر از دیم است.
باغ‌های دیم که عملکرد بین ۵ تا ۷ تن برگ سبز دارند مقدار کود نیتروژنی مورد نیاز بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ کیلو گرم است، اما باغ‌هایی که ۱۵ تا ۲۰ تن عملکرد دارند قطعاً از نوع آبیاری هستند و نیاز کودی آنها حدو ۶۰۰ تا ۸۰۰ کیلو گرم کود است دلیل آن این است که قسمتی از نیاز کودی از طریق آب- کود به باغ اضافه می‌شود که این روش راندمان بالایی دارد و لذا هدررفت کود و مصرف آن را کاهش می‌دهد.
باتاکید بر لزوم رعایت اعتدال در کوددهی باغات زیاده روی در مصرف اوره (کود اسیدزا) سبب مشکلات زیادی شده است از جمله اسیدی شدن خاک باغ‌های چای است.
کود پاشی در زمستان سبب هدر رفت کودها و سرمایه باغداران می‌شود،این کود به راحتی در آب حل شده و وارد آب‌های سطحی و زیرزمینی می‌شود و در نتیجه علاوه بر هدر رفت و ضرر مادی سبب آلودگی زیست محیطی نیز می‌شود.
فصول کم بارش زمان مناسبی برای کودپاشی باغات چای است، اما در مورد باغ‌هایی که دارای سیستم آبیاری هستند محدودیتی در مورد زمان کودپاشی در دوره تولید برگ سبز ندارند، همچنین این باغ‌های نیاز به کود بیشتری دارند زیرا همانطور که گفته شده است میزان کود نیتروژنه به میزان عملکرد باغ بستگی دارد حال اینکه این باغداران می‌توانند کود خود را در درون استخر ذخیره آب اضافه کرده و با پمپاژ آب و کود را به صورت مخلوط به باغ اضافه کنند که به این روش اصطلاحاً کود آبیاری گفته می‌شود. در این روش علاوه بر افزایش کارایی کود در مصرف کود اوره صرفه‌جویی و از هدر رفت آن جلوگیری می‌شود.
