دنیای اقتصاد- مترجم: سیدحسین علوی لنگرودی
پس از آنکه مدیری توانست به احساسات خود تسلط یابد و از تاثیرگذاری منفی احساسات خود بر کارکنان جلوگیری کند و از سویی دیگر از احساسات مثبت خود برای انگیزه و انرژی دادن به افراد بهره ببرد، نوبت به توجه به احساسات کارکنان می‌رسد. در یک محیط کاری شاد، قرار نیست که مدیران به دنبال کنترل، مدیریت یا محدودسازی احساسات و عواطف کارکنان باشند بلکه باید احساسات و عواطف آنها را به رسمیت بشناسند و بهترین واکنش را نسبت به آن نشان دهند. در ادامه به توصیه‌هایی چند در ارتباط با چگونگی واکنش مدیران نسبت به احساسات و عواطف کارکنان اشاره خواهد شد.
• احساسات و عواطف افراد را به رسمیت بشناسید: واکنش نشان دادن به احساسات و عواطف کارکنان می‌تواند کمک شایانی به مدیران برای ایجاد یک محیط کاری شاد برای افرادی کند که زیر دست آنها کار می‌کنند. در واقع، مدیران با به رسمیت شناختن این احساسات و واکنش نشان دادن به آن می‌توانند به قلب آنها نفوذ کنند و در نهایت آنها را بهتر بشناسند. بنابراین، در موقعیت‌هایی که کارکنان اقدام به نشان دادن احساسات خود می‌کنند نباید به شکلی سرد و بی‌روح و با بی‌تفاوتی با آنها برخورد کرد و با گفتن جملاتی چون «بیا حرفه‌ای باشیم» یا «خودت را جمع و جور کن» آنها را از خود برنجانیم. بلکه بهتر است با گفتن جملاتی همچون «می‌بینم که چیزی تو را ناراحت کرده» یا «اگر مشکلی داری شاید بتوانم به تو کمک کنم» به آنها نزدیک شویم.
• از افرادتان سوال بپرسید: اگر هر کدام از افراد در محل کار بیش از حد طبیعی پرخاشگری می‌کند یا افسرده و غمگین هستند، این وظیفه شماست که به‌عنوان مدیر و مافوق از آنها سوالاتی بپرسید که مشخص کند مشکل ایشان چیست و چرا ناراحت هستند. مدیران باید پرسیدن سوال‌ها را تا زمان آشکار شدن مشکل اصلی ادامه دهند و پس از آن به دنبال راه حل باشند.
• با صحبت کردن راجع به مشکلات خودتان به غم و اندوه کارمندان اضافه نکنید: گاهی اوقات برخی مدیران به محض آگاهی یافتن از مشکل یا مشکلات هر کدام از کارمندان خود سعی می‌کنند با تعریف برخی مشکلات و سختی‌های کارشان و گرفتاری‌های مشابه، با آن فرد همدردی کنند حال آنکه این کار بر غم و گرفتاری کارمندان می‌افزاید و دردی هم از آنها دعوا نخواهد کرد. پس به جای توسل جستن به چنین ترفندهای اشتباهی بهتر است بر مشکل متمرکز شوید و بکوشید آن را حل کنید. از سویی دیگر این وظیفه شما به‌عنوان مدیر است که به سایر کارکنان نیز یادآوری کنید که از ابراز همدردی‌های کلیشه‌ای و بیان جمله‌هایی مانند «ناراحت نباش» و «عصبانی نشو» درباره همکاری که دچار مساله‌ای شده است خودداری و به جای آن سعی کنند تا با تمرکز بر مشکل پیش آمده، راه‌حل‌های برون رفت از آن را ارائه دهند.
اما اگر مدیری به این نتیجه رسید که نمی‌تواند کمکی به حل مشکل پیش آمده بکند بهتر است به جای ارائه نسخه‌های بی‌فایده و اصرار به حل مشکل از طریق روش‌های سنتی و کلیشه‌ای، اصلا به موضوعی که توانایی حل آن را ندارد، ورود نکند و به خاطر ناتوانی از فرد عذرخواهی کند. در شرایط بروز مشکلات ناگهانی تنها دادن یک لیوان آب به دست فرد دچار مشکل می‌تواند بهترین واکنش یک مدیر برای افرادی باشد که دچار گرفتاری شده‌اند.
روابط عمومی و امور بین الملل شرکت خدمات حمایتی کشاورزی