سال 1402 در حالی به نام سال مهار تورم و رشد تولید نامگذاری شده است که کشور ما تحت تاثیر شدیدترین تحریم ها از سوی کشورهای مستکبر جهانی و در رأس آنها آمریکای جهانخوار قرار دارد اما علیرغم تمامی این تحریم ها به زعم دشمنان انقلاب اسلامی فلج کننده، کشور اسلامی ایران با قدرت، عظمت و اقتدار مثال زدنی تمامی این تحریم ها را به هیچ انگاشته و با صلابت و مستحکم به پیش می تازد و تحریمی که به خیال خام دشمنان می توانست موجب فروپاشی ایران اسلامی شود.در حال حاضر موجب رونق پیش از پیش تولید ملی شده است و بنابر همین اهمیت بسیار مهم مقام معظم رهبری سال 1402 را مهار تورم و رشد تولید نامیده اند تا جریان رونق تولید ملی پیش از پیش در تمامی بخش های کشور و بخصوص در بخش کشاورزی به عنوان تامین کننده نیازهای غذایی جامعه همه گیر و فراگیر شود.

برکسی پوشیده نیست مهار تورم و رشد تولید کشاورزی رونق فزاینده تولید پایداری در بیش از صدها زیربخش وابسته به بخش کشاورزی را در صنعت و خدمات به دنبال دارد که برای رشد تولید در این بخش باید با برنامه وارد شد و با طراحی راهکارهای اساسی در راستای مهار تورم و رشد تولید در بخش کشاورزی به اجرای آن به صورت علمی و عملی همت گماشت.

اهمیت و ضرورت های مهار تورم و رشد تولید در بخش کشاورزی:

تولید در بخش کشاورزی برای هر کشوری بسیار حیاتی و اساسی است چرا که با تولید غذا به عنوان مهمترین نیاز انسانها سروکار کرد و رشد تولید در این بخش هم سبب خودکفایی و خوداتکایی و در کنار آن باعث صادرات بخش قابل توجهی از محصولات تولیدی خواهد شد که در هر صورت اقتدار و بالندگی اقتصادی را به دنبال خواهد داشت و در همین راستا اهمیت و ضرورت رشد تولید در بخش کشاورزی در کشور بدان سبب است که در شرایط تحریم کشور اسلامی ایران به دلیل موقعیت 4 فصل آب و هوایی و زمین های کشاورزی مستعد کشت و همچنین بازارهای مصرف داخلی و خارجی (کشورهای همسایه) دارای توانمندی و قابلیت های بالقوه و بالفعل پنهان و پیدای فراوانی است که در صورت کمی توجه می تواند بخش قابل توجهی از نیازهای ارزی کشور را پوشش دهد و کشور را از کالاها و محصولات کشاورزی که با قیمت گزاف و ارزبری قابل توجه وارد کشور می شوند بی نیاز نماید.

مهمترین مزیت در این زمینه آن است رشد تولید در بخش کشاورزی در ارزبری بسیار کم میسر و نتیجه آن ارز آوری فراوان است که عملاً خنثی سازی تحریم ها را به دنیال داشته و موجب پایداری اقتصاد در کشور خواهد شد.

راهکارهای مهار تورم در بخش کشاورزی

1-افزایش تولید در تمامی زیربخش های کشاورزی شامل زراعت، باغبانی، شیلات، دام و آبزیان و سایر زیربخش ها

2-کمک به تولیدکنندگان بخش کشاورزی در قالب اعطاء تسهیلات برای خرید ارزان قیمت نهاده های کشاورزی

3-بهبود سیستم بازاریابی و بازاررسانی محصولات کشاورزی

4-توسعه و ترویج کشت قراردادی با تامین به موقع نهاده های کشاورزی و سرمایه در گردش برای کشاورزان

5-توسعه بازارهای محلی با هدف عرضه سهل و آسان و بدون واسطه محصولات کشاورزی

6-طراحی و اجرای سیستم یکپارچه الکترونیکی از مزرعه تا سفره بطوریکه محصولات کشاورزی از تولید تا مصرف مورد رصد قرار گیرند.

7-اجرای ساز و کارهای تشویقی برای تولید سهل و آسان در بخش کشاورزی با پایین ترین قیمت تمام شده برای تولید

8-گسترش سرمایه گذاری های بلند مدت در بخش های مختلف کشاورزی با هدف به حداقل رساندن هزینه تولید در بخش کشاورزی

9-تامین نهاده های اساسی در بخش کشاورزی همچون خاک و آب به صورت پایدار

10-تامین سرمایه درگردش برای رونق تولید در بخش کشاورزی با هدف مهار تورم

11-برداشتن مقررات و قوانین ضد و نقیض بر سر راه تولیدات گسترده در بخش کشاورزی با هدف سهل و آسان سازی تولید در بخش کشاورزی

12-به حداقل رساندن هزینه های حمل و نقل در بخش کشاورزی با هدف کاهش تورم در تولید و عرضه محصولات کشاورزی

13-به حداقل رساندن قیمت نهاده های تولید داخل بخش کشاورزی و درنظر گرفتن شرایط ویژه برای                   نهاده های وارداتی موردنیاز بخش کشاورزی برای مهار تورم در این بخش

14-درنظرگرفتن نرخ حمایتی ارز برای تولیدات بخش کشاورزی برای اجرای مهار موثر تورم در این بخش

15-خرید تمامی محصولات تولیدی توسط کشاورزان به روش های مختلف حمایتی به عنوان اولویت نخست کشور به لحاظ تاثیرگذاری محصولات غذایی

16-استفاده از تمامی ظرفیت های تولیدی در واحدهای تولیدکننده در بخش کشاورزی با هدف به حداقل رساندن تورم در این بخش

17-ثابت نگه داشتن قیمت نهاده های کشاورزی با هدف تورم در این بخش

18-حمایت بانک ها از تولید در بخش کشاورزی بخصوص تولیدات موثر غذایی

19-توسعه صادرات مازاد تولید محصولات مختلف کشاورزی به کشورهای همسایه برای ارزآوری سهل و آسان با هدف مهار تورم.

20-شناسایی بازارهای هدف جدید برای تولیدات دارای ارزش صادراتی برای رونق بخشیدن کشاورزی و مهار تورم.

راهکارهای اساسی جهت رشد تولید در بخش کشاورزی

برای رشد تولید در زیربخش های مختلف بخش کشاورزی می توان به موارد بسیار مستعدی اشاره کرد که در حال اجرا می باشند اما برای آنکه این بخش به صورت عملیاتی رشد تولید پایدار را لمس نمایند اجرای راهکارهای اساسی به شرح ذیل در یک افق زمانی حداقل 5 ساله می تواند سبب اوج گیری و شکوفایی بخش کشاورزی شده و به دنبال آن رشد تولید را در زیر بخش های کشاورزی مختلف بخش کشاورزی ازجمله زراعت، باغبانی، دام ، شیلات، آبزیان ، منابع طبیعی و توسعه روستایی را سبب گردد.

1. نگاه استراتژیک و توجه همه جانبه به سرمایه گذاری در بخش کشاورزی به عنوان یک ضرورت ملی و امنیتی.
2. برنامه ریزی های کلان ملی و منطقه ای و استانی برای رونق تولید بخش کشاورزی با توجه به ظرفیتها و قابلیت های هر منطقه.
3. حمایت جدی عملی از کشاورزان به عنوان فعالان اصلی در عرصه کشاورزی.
4. وجود عزم و اراده قاطع و جدی در جلوگیری از واردات بی رویه و بدون ضابطه محصولات کشاورزی.
5. توجه جدی به آموزش و ترویج کشاورزی و افزایش دانش فنی و مهارتی کشاورزان.
6. آسان سازی اعطاء کمک های مالی و اعتباری و ایجاد فرصت استفاده از این کمک ها برای همه کشاورزان.
7. اعطاء خدمات در راستای افزایش تولید برای مناطق مختلف و برای محصولات متنوع در بخش کشاورزی.
8. اجرای برنامه کاهش و حذف ضایعات در بخش کشاورزی با هدف افزایش بهره وری در این بخش.
9. بالا بردن انگیزه جهت حفظ و حراست از اراضی کشاورزی به عنوان بسترهای اصلی و اساسی تولید در بخش کشاورزی.
10. به حداقل رساندن هزینه های تولید در بخش کشاورزی با کمک های یارانه ای و غیریارانه ای به همه تولیدکنندگان در بخش کشاورزی برای رشد تولیدات محصولات مختلف کشاورزی.
11. استفاده بهینه و هدفمند از حجم بالای نیروی انسانی متخصص در بخش کشاورزی به عنوان مهندسین فارغ التحصیل رشته های مختلف بخش کشاورزی.
12. افزایش استفاده و بکارگیری ماشین و تکنولوژی در مراحل مختلف تولید در بخش کشاورزی با هدف کاهش هزینه تولید، افزایش بهره وری، کاهش سختی کار در بخش کشاورزی و رشد و توسعه پایدار در بخش کشاورزی.
13. توجه ویژه به بخش کشاورزی در برنامه های راهبردی و کلان سالانه و افق های توسعه کشور به عنوان یکی از اولویت های اصلی و اساسی کشور.
14. برنامه ریزی، طراحی و اجرای زنجیره یکپارچه و منسجم بازاریابی و بازاررسانی برای تمامی محصولات کشاورزی با هدف پایداری و استمرار رونق تولید در بخش کشاورزی.
15. همه گیر نمودن بیمه حمایتی در بخش کشاورزی برای به حداقل رساندن خطرات ناشی از حوادث غیرمترقبه در این بخش.
16. توسعه و ترویج کشت محصولات کشاورزی به صورت گلخانه ای و قابل کنترل برای تولید انبوه محصولات زراعی و باغی، گل و گیاه و دام و آبزیان در مساحت های کم اما با تولید و بهره وری بسیار بالا.
17. بکارگیری روش های مختلف علمی و اجرایی در افزایش بهره وری در بخش کشاورزی در مراحل کاشت، داشت و برداشت محصولات مختلف کشاورزی.
18. تقویت، توسعه و حمایت جدی از تمامی تشکل های تخصصی مرتبط با بخش کشاورزی در عرصه های مختلف تولید و صادرات محصولات کشاورزی.
19. ایجاد جذابیت های لازم برای شغل  و فعالیت در بخش کشاورزی برای جوانان بخصوص جوانان روستایی علاقه مند در بخش کشاورزی و فارغ التحصیلان جویای کار در این بخش.
20. حضور پررنگ دولت و حمایت های دولتی به عنوان موتور محرک در رونق تولید در بخش کشاورزی.
21. حمایت جدی از سرمایه گذاری های خرد و کوچک در بخش کشاورزی و اعطاء وام و تسهیلات هدفمند و منسجم به کار و پیشه های مرتبط با رونق تولید و کسب و کار در تولیدات بخش کشاورزی در سطح روستاهای کشور به عنوان قطب های تولید کشاورزی.
22. ترویج و نهادینه نمودن مصرف محصولات بخش کشاورزی از محل تولیدات داخلی برای حمایت از تولیدکنندگان کشاورزی در سطح کشور.
23. ایجاد ساز و کارهای لازم برای تامین و توزیع تمامی نهاده های موردنیاز بخش کشاورزی با بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت در بین تمامی تولیدکنندگان بخش کشاورزی در سطح کشور.
24. گسترش، تقویت و توسعه مجتمع های بزرگ کشت و صنعت و واحدهای بزرگ تولیدی در بخش کشاورزی و حمایت از سرمایه گزاران داخلی و خارجی در این بخش برای افزایش رونق تولید در بخش کشاورزی بصورت مکانیزه و انسجام یافته و با قدرت تولیدی بسیار بالا در سطح کشور.
25. سهل و آسان سازی شیوه های تولید در بخش کشاورزی با اعطاء تسهیلات ارزان قیمت برای متقاضیان فعالیت در بخش کشاورزی.
26. استفاده از ظرفیت بی پایان و بی نظیر60هزار روستای کشور به عنوان معادن و گنجینه های تمام نشدنی تولیدات در بخش کشاورزی برای رشد تولید در بخش کشاورزی.
27. تثبیت برنامه ریزی ها و سیاستگذاری ها با جهت گیری افزایش تولیدات بخش کشاورزی و اجرای آن به طور ثابت.
28. بهره گیری و استفاده از تجارب کشورهای موفق جهت رشد تولید در بخش کشاورزی.
29. قرار گرفتن در کنار تولیدکنندگان بخش کشاورزی و حمایت جدی و واقعی نه در شعار بلکه در عمل بطوریکه برای همه فعالان در بخش کشاورزی قابل لمس باشد.
30. توسعه و گسترش شرکت های دانش بنیان در بخش کشاورزی به عنوان راهکاری موثر در استفاده از دانش و تکنولوژی روز برای ارتقاء تولید کیفی و کمی در زیربخش های مختلف بخش کشاورزی.
31. اجرای سیستمی پایدار برای ارتباط بخش کشاورزی با سایر بخش ها جهت جامعیت بخشی به ارکان مختلف بخش کشاورزی جهت توسعه متوازن و پایدار با هدف رونق پایدار تولیدات کشاورزی.
32. تمرکز جدی بر روی برندسازی محصولات صادراتی بخش کشاورزی با هدف بازاریابی این محصولات و عرضه آن در سطح جهانی با هدف رشد تولید آن در سطح کشور.
33. اولویت قرار گرفتن تولیدات محصولات کشاورزی ملی برای مصارف داخلی و جلوگیری از واردات مشکوک محصولات کشاورزی که عمدتاً با قیمت های نازل وارد کشور می گردد.
34. طراحی و اجرای شبکه های تخصصی رادیویی و تلویزیونی کشاورزی جهت نشر و ترویج جدیدترین یافته های علمی و تحقیقاتی برای رشد تولید پایدار در بخش کشاورزی.
35. توسعه و گسترش مراکز آموزش کاربردی جهت تولید محصولات مختلف کشاورزی در زمانهای حداکثر یک هفته ای در مناطق مستعد کشور.
36. اعطاء زمین و عوامل اولیه تولید به علاقه مندان فعالیت در این بخش با کمترین هزینه با شرط نظارت بر تولید و تملک آن در صورت استمرار تولید.
37. شناسایی بازارهای مصرف داخلی و خارجی و سوق دادن تولیدات به بازارهای مصرف نهایی.
38. ایجاد برتری نسبی تولید در بخش کشاورزی نسبت به سایر بخش ها با هدف پایداری رشد تولید در این بخش.
39. اجرای کامل آمایش سرزمین و استفاده از ظرفیت ها و قابلیت های تولیدی هر منطقه براساس                     برنامه ریزی های هدفمند و منسجم درازمدت.
40. حذف واسطه های ریز و درشت در جریان تولید و پس از تولید در بخش کشاورزی به هر طریق ممکن.

نتیجه گیری:

با توجه به افزایش جمعیت کشور و تحقق اهداف توسعه ای آن در تمامی جوانب، مهار تورم و افزایش تولید یکی از ضروریات مهم در این رابطه محسوب می گردد که در شعار امسال (سال 1402) تجلی یافته است و این امر در بخش کشاورزی به عنوان متولی اصلی امنیت غذایی کشور بیش از پیش دارای اهمیت می باشد. برای مهار تورم و رشد تولید در بخش کشاورزی آنچه بیش از پیش مهم و حیاتی است، آن  است که از کشاورزان به عنوان سربازان اصلی جبهه تولید به صورت کامل و ملموس حمایت جدی شود که در این رابطه ساز و کارهای مؤثری ازجمله ساماندهی و کمک به تولیدکنندگان، بهبود سیستم بازاریابی و بازاررسانی، توسعه و ترویج کشت قراردادی، طراحی و اجرای سیستم یکپارچه تولید از مزرعه تا سفره، اجرای ساز و کارهای تشویقی تولید، گسترش سرمایه گذاری، تقویت مؤلفه های تولید، کاهش هزینه ها، تامین و توزیع پایدار نهاده های کشاورزی، تدارک بازار پایدار برای عرضه محصولات کشاورزی، توسعه و تقویت تشکل های بخش کشاورزی، ایجاد جذابیت برای کار و فعالیت در بخش کشاورزی و محیط روستایی و بطور کلی حمایت همه جانبه از کشاورزان به عنوان سربازان همیشه آماده به رزم جبهه تولیدات کشاورزی و تامین کننده امنیت غذایی می تواند منجربه مهار تورم و رشد تولید در بخش کشاورزی شود که صد البته تحقق این امر مستلزم عزم، اراده و کار و فعالیت جهادی تمامی دست اندرکاران بخش کشاورزی اعم از مدیران، کارشناسان، کارکنان و همچنین کشاورزان به صورت فزاینده و پایدار می باشد.